بنام خداوند جان و خرد

كزين برتر انديشه بر نگذرد

خداوند نام و خداوند جاى

خداوند روزى‏ده رهنماى‏

خداوند كيوان و گردان سپهر

فروزنده ماه و ناهيد و مهر

ز نام و نشان و گمان برترست

نگارنده برشده پيكرست‏

به بينندگان آفريننده را

نبينى مرنجان دو بيننده را

نيابد بدو نيز انديشه راه

كه او برتر از نام و از جايگاه‏

سخن هر چه زين گوهران بگذرد

نيابد بدو راه جان و خرد

خرد گر سخن برگزيند همى

همان را گزيند كه بيند همى‏

ستودن نداند كس او را چو هست

ميان بندگى را ببايدت بست‏

خرد را و جان را همى سنجد اوى

در انديشه سخته كى گنجد اوى‏

بدين آلت راى و جان و زبان

ستود آفريننده را كى توان‏

به هستيش بايد كه خستو شوى

ز گفتار بى‏كار يك سو شوى‏

پرستنده باشى و جوينده راه

بژرفى بفرمانش كردن نگاه‏

توانا بود هر كه دانا بود

ز دانش دل پير برنا بود

از اين پرده برتر سخن گاه نيست

ز هستى مر انديشه را راه نيست